Zastosowanie:
Roślina kosmetyczna-wykorzystywana w olejkach eterycznych
Roślina ozdobna
Roślina lecznicza
Roślina miododajna
Lawenda kwitnie od kwietnia do października.
Wysokość max. 40-50 cm
Sadzenie:
Słoneczne stanowisko,
przepuszczalne podłoże.
Odstrasza mszyce i komary!
Roślinność i mała architektura
wtorek, 15 sierpnia 2017
sobota, 13 czerwca 2015
Ogród japoński
Charakterystycznymi cechami ogrodów japońskich są: harmonia, elegancja, prostota, asymetria i perfekcja. Główną zasadą jest naśladowanie przyrody i dążenie do stworzenia miniatury naturalnego ogrodu. Ogród ten powinien być tak stworzony, aby wpływy człowieka były jak najmniej widoczne.
Kolory są również bardzo ważne. Całość ogrodu powinna być zaprojektowana w odcieniach zieleni, która kontrastuje z jasnym, żwirowym podłożem. Intensywne kolory występują jako akcent na rabatach, w szczególności róże i fiolety.
Najważniejszym elementem jest woda. Symbolizuje życie i przemijanie, a także wprowadza do ogrodu element ruchu. W najbardziej dopracowanych ogrodach woda przelewa się z jednego oczka do drugiego, pojawiają się strumyki z ukrytym końcem i początkiem oraz wodospady.
Zastosowanie takich elementów jest dość kosztowne i wymaga sporej powierzchni. W mniejszych ogrodach można zastąpić wodę ścieżkami z jasnego żwiru. W japońskim ogrodzie istotny jest również duży kamień, jasny i o naturalnym kształcie, który symbolizuje stałość i niezmienność natury.
W ogrodach japońskich możemy wyróżnić dwa podstawowe nurty. Pierwszy z nich to TSUKIYAMA- czyli ogród jezior i gór. Zgodnie z jego zasadami kamienie i pagórki symbolizują góry, zaś stawy i jeziorka symbolizują morze, a strumyki to rzeki łagodnie przecinające oblicze ziemi. Drugi nurt nosi nazwę KARESANSUI i jest zbiorem wytycznych dotyczących zakładania suchych ogrodów zgodnych z ideą zen. Często spotyka się je w miastach, przy apartamentowcach i biurowcach. W ogrodach KARESANSUI biały grabiony żwir symbolizuje morze, wyspami na jego powierzchni są kamienne głazy, zaś piasek to rozbijające się o nie fale.
Rośliny są dobierane bardzo skrupulatnie i często są formowane, by przypominały stare, powyginane egzemplarze. Największe drzewa sadzi się w środku ogrodu, mniejsze na jego obrzeżach. Często znajdują się elementy małej architektury ogrodowej.
POLECANE ROŚLINY DO OGRODÓW JAPOŃSKICH:
Rośliny ozdobne:
-chryzantemy,
-astry,
-funkie,
-narcyzy,
-kosaćce,
-lilie.
Krzewy:
-cyprysik japoński,
-azalia,
-piwonia drzewiasta,
-kamelia,
-bambus.
Drzewa:
-magnolia,
-klon palmowy,
-sosna,
-śliwa,
-wiśnia ozdobna,
-morela,
-wierzba babilońska,
-miłorząb.
Kolory są również bardzo ważne. Całość ogrodu powinna być zaprojektowana w odcieniach zieleni, która kontrastuje z jasnym, żwirowym podłożem. Intensywne kolory występują jako akcent na rabatach, w szczególności róże i fiolety.
Najważniejszym elementem jest woda. Symbolizuje życie i przemijanie, a także wprowadza do ogrodu element ruchu. W najbardziej dopracowanych ogrodach woda przelewa się z jednego oczka do drugiego, pojawiają się strumyki z ukrytym końcem i początkiem oraz wodospady.
Zastosowanie takich elementów jest dość kosztowne i wymaga sporej powierzchni. W mniejszych ogrodach można zastąpić wodę ścieżkami z jasnego żwiru. W japońskim ogrodzie istotny jest również duży kamień, jasny i o naturalnym kształcie, który symbolizuje stałość i niezmienność natury.
W ogrodach japońskich możemy wyróżnić dwa podstawowe nurty. Pierwszy z nich to TSUKIYAMA- czyli ogród jezior i gór. Zgodnie z jego zasadami kamienie i pagórki symbolizują góry, zaś stawy i jeziorka symbolizują morze, a strumyki to rzeki łagodnie przecinające oblicze ziemi. Drugi nurt nosi nazwę KARESANSUI i jest zbiorem wytycznych dotyczących zakładania suchych ogrodów zgodnych z ideą zen. Często spotyka się je w miastach, przy apartamentowcach i biurowcach. W ogrodach KARESANSUI biały grabiony żwir symbolizuje morze, wyspami na jego powierzchni są kamienne głazy, zaś piasek to rozbijające się o nie fale.
Rośliny są dobierane bardzo skrupulatnie i często są formowane, by przypominały stare, powyginane egzemplarze. Największe drzewa sadzi się w środku ogrodu, mniejsze na jego obrzeżach. Często znajdują się elementy małej architektury ogrodowej.
POLECANE ROŚLINY DO OGRODÓW JAPOŃSKICH:
Rośliny ozdobne:
-chryzantemy,
-astry,
-funkie,
-narcyzy,
-kosaćce,
-lilie.
Krzewy:
-cyprysik japoński,
-azalia,
-piwonia drzewiasta,
-kamelia,
-bambus.
Drzewa:
-magnolia,
-klon palmowy,
-sosna,
-śliwa,
-wiśnia ozdobna,
-morela,
-wierzba babilońska,
-miłorząb.
czwartek, 31 lipca 2014
Jak rozmnożyć pelargonię
Aby nasz balkon pięknie wyglądał najlepiej wysadzić na nim pelargonie, które kwitną bardzo bardzo długo. Ale skąd wziąć taką ilość tych kwiatów, aby ozdobić całą barierkę? Ja zaczęłam rozmnażać pelargonię.
1. Przeglądamy naszą roślinę "matkę", aby znaleźć odpowiednie szczepki.
1. Przeglądamy naszą roślinę "matkę", aby znaleźć odpowiednie szczepki.
2. Jeśli już taką znaleźliśmy to odrywamy ją. Uwaga! Szczepka nie może mieć wypuszczonych pąków, tylko i wyłącznie małe listki.
3. Usuwamy duże listki i pozostawiamy tylko małe.
4. Do pojemnika wsypujemy trochę ziemi i palcem robimy w niej dziurkę. Ja używam plastikowych kubków 0,5 litrowych.
5. Do gotowego podłoża wsadzamy naszą sadzonkę i lekko dociskamy ziemię, ale tak aby małe listki były nad ziemią.
I gotowe :) Teraz czekamy, aż się przyjmie. Ważne, aby roślina miała wilgotne podłoże :)
środa, 26 lutego 2014
FORMOWANIE I PRZEŚWIETLANIE KRZEWÓW JAGODOWYCH
Porzeczki i agrest prześwietlamy,
wycinając u podstawy najstarsze, silnie zdrewniałe i gęsto rosnące pędy. Czarna
porzeczka, odwrotnie niż czerwona i biała, owocuje na pędach jednorocznych, nie
kilkuletnich – i tych należy pozostawić jak najwięcej. Uprawiane szeregowo,
maliny i jeżyny muszą być cięte i prowadzone co roku. U malin pozostawiamy
jedynie 6 do 8 najmłodszych pędów: skracamy je do około 1,5 m. Jeżyny tniemy
podobnie. Rośliny można ciąć również latem po owocowaniu. Należy też regularnie
skracać odrosty od głównego pędu, oprócz tego i jedne, i drugie regularnie
podwiązywać do podpór.
wtorek, 25 lutego 2014
DRZEWA OWOCOWE ŁATWE DO PIELĘGNACJI
Formowanie korony jest konieczne
tylko w pierwszych latach wzrostu drzewa, później będą potrzebne jedynie drobne
prace przy prześwietlaniu korony. Jego celem jest usunięcie gałęzi drzewa, tak
aby - jak mówią ogrodnicy – „można było przez nią przerzucić kapelusz”.
Podczas zabiegu usuwamy wszystkie
gałęzie rosnące pionowo i te wrastające do środka korony. Bezwarunkowo usuwamy
wszystkie pędy z oznakami chorób, zarażone rakiem lub chorobami grzybowymi.
Ucinamy je ok. 10 do 20 cm poniżej miejsca zarażenia. Usuwamy również te
uszkodzone przez szkodniki (np. przez bawełnicę). Pamiętamy o wycięciu odrostów
korzeniowych oraz tych z podkładki i na powierzchni głównego pnia.
Drzewa całymi latami niecięte i
nieprześwietlane owocują coraz słabiej i wymagają odmłodzenia. Wiśnie,
czereśnie i orzech włoski źle znoszą cięcie, szczególnie grubszych gałęzi. U
pozostałych drzew owocowych grubsze gałęzie usuwamy w ten sposób, że najpierw
nadpiłowujemy je od dołu, a następnie od góry nieco dalej niż nadpiłowanie od
dołu. W ten sposób unikniemy uszkodzenia pnia czy rozłupania się pozostałej
części gałęzi. Na końcu wyrównujemy miejsce cięcia.
piątek, 21 lutego 2014
ROŚLINY WIELOLETNIE KWITNĄCE WCZESNĄ WIOSNĄ (II-III) #1
CIEMIERNIK BIAŁY- HELLEBORUS NIGER
WYGLĄD:Wielkość: do 30 cm wysokości
Pokrój: rozłożysty, liście dekoracyjne, duże, skórzaste, zimozielone.
Kwiaty: rozwijają się pojedynczo, po dwa, rzadko trzy, duże.
KWITNIWNIE:
II.
WYMAGANIA:
Stanowisko: Półcieniste lub cieniste
Gleba: żyzna, próchnicza, przepuszczalna
ROZMNAŻANIE
Przez podział (VIII), z nasion (VI-VIII).
ZASTOSOWANIE:
Do ogrodów naturalistycznych.
wtorek, 18 lutego 2014
PRAWIDŁOWE FORMOWANIE
Celem formowania jest utworzenie regularnej korony o wielu dobrze owocujących gałęziach. Należy tu wziąć pod uwagę, że niektóre drzewa owocowe kwitną na pędach tegorocznych, inne zaś na ubiegłorocznych, oraz że kwiaty zawiązują się u jednych na tak zwanych krótkopędach, a u innych na długo pędach. Zależnie od tego popieramy rozwój jednych gałęzi, inne skracamy, kierujemy w inną stronę lub usuwamy. Do formowania roślin prowadzonych w sznur lub w palmetę stosujemy specjalne zabiegi.
Na tak zwany przewodnik wybieramy najsilniejszą rosnącą do góry gałąź, na konary boczne-kilka najsilniejszych gałązek równomiernie rozłożonych na pniu. Resztę słabych gałęzi, tych wrastających do wnętrza korony oraz odrosty od podkładki, usuwamy przy samym pniu. Główne konary skracamy o połowę. W drugiej zimie wszystkie główne konary i przewodnik skracamy o jedną trzecią ich długości. Oprócz tego usuwamy wszystkie nowo wyrosłe pędy z pnia, które są konkurencją dla wybranych gałęzi bocznych.
Na tak zwany przewodnik wybieramy najsilniejszą rosnącą do góry gałąź, na konary boczne-kilka najsilniejszych gałązek równomiernie rozłożonych na pniu. Resztę słabych gałęzi, tych wrastających do wnętrza korony oraz odrosty od podkładki, usuwamy przy samym pniu. Główne konary skracamy o połowę. W drugiej zimie wszystkie główne konary i przewodnik skracamy o jedną trzecią ich długości. Oprócz tego usuwamy wszystkie nowo wyrosłe pędy z pnia, które są konkurencją dla wybranych gałęzi bocznych.
Subskrybuj:
Posty (Atom)